Wybierz stronę
Strona Główna » O nas »
Opracowane przez dr Andy’ego Bondy oraz mgr Lori Frost, CCC-SLP
PECS to unikatowy, system komunikacji alternatywnej i wspomagającej, opracowany w Stanach Zjednoczonych w 1985 roku przez dr Andy’ego Bondy oraz mgr Lori Frost, CCC-SLP. PECS po raz pierwszy zastosowano u uczniów szkoły podstawowej z rozpoznanym autyzmem w ramach Delaware Autism Program. Od tego momentu PECS z powodzeniem jest wdrażany na całym świecie, niosąc pomoc tysiącom uczniów w każdym wieku, którzy mają różne zaburzenia poznawcze, fizyczne i komunikacyjne.
Protokół nauczania PECS oparty jest na książce autorstwa B. F. Skinnera zatytułowanej „Verbal Behavior” oraz szerokim spektrum Stosowanej Analizy Zachowania. Protokół zakłada stosowanie specjalnych strategii podpowiadania i wzmacniania, które prowadzą do niezależnej komunikacji. Obejmuje on również wprowadzenie procedur poprawy błędów, które stymulują proces uczenia się, również w przypadku pojawienia się nieprawidłowości. Nie stosuje się tu podpowiedzi werbalnych, budując w ten sposób umiejętność inicjowania od samego początku unikając jednocześnie zależności od podpowiedzi.
Model PECS składa się z sześciu faz i rozpoczyna się od uczenia osoby podawania pojedynczego obrazka przedstawiającego wybrany przedmiot lub czynność „partnerowi komunikacyjnemu”, który od razu traktuje tę wymianę jako prośbę. System następnie uczy rozróżniania obrazków i konstruowania zdań. W bardziej zaawansowanych fazach, osoby uczą się używania atrybutów, odpowiadania na pytania i komentowania. Głównym celem PECS jest nauczenie funkcjonalnej komunikacji. Badania wykazują, że niektórzy uczniowie dzięki PECS rozwijają również mowę. Inni natomiast mogą zacząć stosować urządzenia generujące mowę (ang. speech generating device, SGD). Liczba badań naukowych potwierdzających skuteczność PECS jako praktycznej metody opartej na dowodach jest znacząca i ciągle się powiększa – liczy już ponad 190 artykułów naukowych z całego świata.
Jak się komunikować
Uczniowie uczą się wymiany pojedynczych obrazków przedstawiających przedmioty lub czynności przez nich pożądane
Odległość i wytrwałość
Wciąż za pomocą pojedynczych obrazków uczniowie uczą się generalizować umiejętność ich podawania, stosując je w różnych miejscach, z różnymi osobami oraz pokonując odległość. Uczą się również większej wytrwałości w komunikacji.
Różnicowanie obrazków
Uczniowie uczą się wybierać spośród dwóch lub większej liczby obrazków, aby poprosić o ich ulubione rzeczy. Umieszczone są one w Książce do Komunikacji PECS – segregatorze, z którego obrazki można z łatwością wyjąć na potrzeby komunikacji.
Struktura zdania
Uczniowie uczą się formułować proste zdania na odczepianym pasku zdaniowym za pomocą obrazka „Chcę” oraz obrazka z przedmiotem, o który proszą.
Uczniowie uczą się rozbudowywać zdania, dodając przymiotniki, czasowniki i przyimki.
Odpowiadanie na pytania
Uczniowie uczą się stosować PECS w celu odpowiedzi na takie pytania, jak „Co chcesz?”, „Czego potrzebujesz?”
Komentowanie
Uczniowie uczą się komentować w odpowiedzi na pytania takie jak „Co widzisz?”, „Co słyszysz?”, „Co to jest?”. Uczą się tworzyć zdania rozpoczynające się od „Widzę”, „Słyszę”, „Czuję”, „To jest” itp.
Developed by Andy Bondy, PhD & Lori Frost, MS, CCC-SLP
PECS® (Picture Exchange Communication System®) is a unique alternative/augmentative communication system developed in the USA in 1985 by Andy Bondy, PhD, and Lori Frost, MS, CCC-SLP. PECS was first implemented with pre-school students diagnosed with autism at the Delaware Autism Program. Since then, PECS has successfully been implemented worldwide with thousands of learners of all ages who have various cognitive, physical and communication challenges.
The PECS teaching protocol is based on B.F. Skinner’s book, Verbal Behavior, and broad spectrum applied behavior analysis. Specific prompting and reinforcement strategies that will lead to independent communication are used throughout the protocol. The protocol also includes systematic error correction procedures to promote learning if an error occurs. Verbal prompts are not used, thus building immediate initiation and avoiding prompt dependency.
PECS consists of six phases and begins by teaching an individual to give a single picture of a desired item or action to a “communicative partner” who immediately honors the exchange as a request. The system goes on to teach discrimination of pictures and how to put them together in sentences. In the more advanced phases, individuals are taught to use modifiers, answer questions and comment.
The primary goal of PECS is to teach functional communication. Research has shown that some learners using PECS also develop speech. Others may transition to a speech generating device (SGD). The body of research supporting the effectiveness of PECS as an evidence-based practice is substantial and continues to expand, with more than 240 research articles from all over the world.